Tak ada ruginya pun kalau kita kongsi ilmu apa yang kita
tau.tak ada luak nye pun kalau kita ajar orang lain apa yang kita tau. Sebab ilmu
yang kita ada tu ciput jek kalau nak bandingkan dengan ilmu Allah. Nak kedekut
sangat apa pasal.sepuluh kali kita ajar orang lain, sepuluh kali kita faham. Sepuiuh
kali lagi kita pandai ber double double dari hat kita belum ajar orang lain
tadi haa..
Situasi satu.
B : aah ek, aku pun tak faham lah sebenarnya.
Cikgu : B, sila buat soalan nombor dua kat black board.
B : baik cikgu.
B pun pegi depan, tulis tulis, siap, cikgu tanda betul
A :weh, tu kau boleh buat tu.
B : aku pun tak tau macam mana, main buat je tadi tu pun.
-penah kena macam ni tak?
Helooooooo. Kalau kau main buat jek dah betul, habis tu
logik tak kalau kau ambik masa untuk
fikir jalan penyelesaian untuk soalan tadi, kau boleh ajar kawan kau. Kau faham,
kawan kau pun paham, takdelah dia dok kacau kau je tanya soalan yang sama yang
dia tak hadam hadam.
Ajar>faham>cikgu tanya>bolehjawab> semangat nak
buat soalan lain.
Ajar>faham>tak kena marah>kawan tak sakithati>tak
hilang kawan
Ajar> faham>buat soalan sama sama>kawan betulkan
salah kita.
Kan banyak faedah nye. Kau tak rugi satu apa pun. Kalau kau
berjaya, kau pun boleh tumpang gembira.
Ilmu yang kau dapat pun dari orang lain jugak. Dari cikgu
jugak.
Haa?ape? kau belajar sendiri tengok buku je?
Oh okey, buku tu kau dapat
dari mana?
Siapa yang tulis buku tu?
Siapa pencipta penulis buku tu?
Ada ke kau bangun tido je terus tinggg!
Terus tau macam mana
cara nak bedah katak? Takde kan.
Kedekut ilmu tu tak bawak mati pon. Tapi pahala yang kau
ajar orang tu bawak sampai mati.berkembangbiak pahalanya bila orang tu ajar
orang lain lain pulak.
So, pilihan kat tangan hangpa.


No comments:
Post a Comment
respon